Zbigniew Kapała (ur. w 1949, zm. 8 czerwca 2016 w Chorzowie) – polski historyk związany z Chorzowem oraz Górnym Śląskiem.

Był pracownikiem Śląskiego Instytutu Naukowego w Katowicach oraz Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu. W 1994 roku uzyskał tytuł doktora nauk historycznych na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1997-2013 roku był redaktorem naczelnym rocznika "Zeszyty Chorzowskie", wydawanego przez Muzeum w Chorzowie. Był również redaktorem naukowym "Rocznika Świętochłowickiego" oraz wydawnictw Muzeum Górnośląskiego. Od 2007 roku kierował zespołem redakcyjnym "Chorzowskiego Słownika Biograficznego". Był organizatorem Ogólnopolskich Seminariów Historyków Powstań Śląskich i Plebiscytu oraz licznych konferencji i sesji naukowych.
Za swą działalność był wielokrotnie odznaczany i nagradzany, m.in. Srebrnym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1989), Złotą Odznaką Honorową Instytutu Śląskiego (1997), nagrodą Prezydenta Miasta Chorzów w Dziedzinie Kultury (2002), Brązowym "Medalem za zasługi dla obronności kraju" (2013) oraz odznaką honorową "Zasłużony dla Kultury Polskiej" (2012).
Po śmierci został pochowany na cmentarzu komunalnym przy ul. Lipowej w Górze.

Wybrane publikacje i redakcje

• Harcerze śląscy: 1939-1945 (Bytom 1991)
• Ślązacy i Zagłębiacy w walkach Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie (Bytom 1992)
• Chorzowianie w II wojnie światowej (Chorzów 1996, red.)
• Górny Śląsk po podziale w 1922 roku: co Polska, a co Niemcy dały mieszkańcom tej ziemi ? (Bytom 1997, red.)
• Wojskowa służba śląskich duchownych w latach 1918-1980 (Katowice 1999)
• Friedrich Wilhelm von Reden i jego czasy (Chorzów 2002, red.)
• Kościoły i związki wyznaniowe a konflikt polsko-niemiecki na Górnym Śląsku w latach 1919-1921 (Bytom-Katowice 2005, red.)