Bohdan Wacław Osiński (ur. 24 kwietnia 1925 w Neuchâtel w Szwajcarii, zm. 18 października 1991) – polski inżynier chemik, poseł na Sejm X kadencji.

Życiorys

W okresie II wojny światowej należał do Armii Krajowej. Był uczestnikiem Powstania Warszawskiego (walczył w Zgrupowaniu Pułku Baszta – w stopniu kaprala podchorążego, ps. Chmiel). W 1952 ukończył studia na Politechniki Łódzkiej. Zatrudniony w Instytucie Przemysłu Organicznego (1952–1958), następnie był kierownikiem Spółdzielni Pracy Chemików "Xenon" w Łodzi. Pracował również w Spółdzielczym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Pralnictwa w Łodzi. Był autorem trzech patentów.

W 1965 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego. Był członkiem Prezydium Dzielnicowego Komitetu SD w dzielnicy Łódź-Śródmieście, a także Prezydium Łódzkiego Komitetu SD. Zasiadał w Centralnym Komitecie SD. W latach 1980–1981 należał do NSZZ "Solidarność". W 1982 w związku z brakiem akceptacji dla wprowadzenia stanu wojennego został pozbawiony stanowisk partyjnych, a także zawieszony w członkostwie w SD. W latach 1981–1983 współorganizował Duszpasterstwo Żołnierzy AK.

W II turze wyborów 1989 został wybrany na posła na Sejm X kadencji w okręgu Łódź-Śródmieście z puli SD. Był sekretarzem Klubu Poselskiego SD, następnie przeszedł do Parlamentarnego Klubu Ekologicznego. Politycznie związany też z Porozumieniem Centrum. Zasiadał w zarządzie okręgu łódzkiego Stowarzyszenia Żołnierzy AK. Zmarł przed końcem kadencji parlamentu, został pochowany na cmentarzu św. Antoniego w Łodzi.

Żonaty z Mają Osińską, pracowniczką zakładów "Xenon", miał dwoje dzieci.