Stanisław Bąk – (ur. 28 listopada 1900 r. Grębów, zm. 10 czerwca 1981 r. Wrocław) – profesor, językoznawca i znawca kultury lasowskiej. Autor wielu prac naukowych dotyczących rodzinnej gwary lasowskiej, a następnie po przeniesieniu się na Śląsk, także dialektu śląskiego. Zajmował się także historią języka.

w 1925 roku ukończył we Lwowie studia polonistyczne, gdzie został asystentem przy katedrze języka polskiego. Rok później otrzymał tytuł doktora filozofii i filologii słowiańskiej, zaś w 1928 roku – dyplom magistra filologii i filozofii polskiej. Od 1938 roku członek towarzystwa językoznawstwa. W 1950 roku habilitował się, a w 1952, został profesorem filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie w 1961 roku objął stanowisko profesora zwyczajnego. Od 1972 roku członek Komisji Nauk Humanistycznych.