Karol Wojtyła (ur. 18 lipca 1879 w Lipniku, obecnie dzielnica Bielska-Białej, zm. 18 lutego 1941 w Krakowie) – podoficer Cesarskiej i Królewskiej Armii oraz kapitan Wojska Polskiego, ojciec Karola Józefa Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II.

Syn Macieja Wojtyły (ur. 1 stycznia 1852 w Czańcu, zm. 23 września 1923 w Wadowicach) i jego pierwszej żony Anny Marianny Przeczek (ur.19 lipca 1853 w Lipniku-zm. 17/19 września 1881 w Lipniku).

Ożenił się z Emilią Kaczorowską. Dokładna data ich ślubu została określona po wielu latach. Odpis metryki śluby Emilii i Karola Wojtyłów potwierdza, że związek był zawarty 10 lutego 1906 roku w Krakowie, w ówczesnym kościele garnizonowym Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Owocem małżeństwa była trójka dzieci: Edmund (ur. 1906, zm. 1932), Olga (ur. i zm. 7 lipca 1916) i Karol Józef (ur. 1920, zm. 2005).

Był podoficerem wojska austriackiego, w czasie I wojny światowej przeniesiony do Hranic na Morawach. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości był oficerem 12 Pułku Piechoty stacjonującego w Wadowicach. W 1924 pełnił służbę w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w Wadowicach, w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 grudnia 1922 i 170 lokatą w korpusie oficerów zawodowych administracji, dział kancelaryjny. Po zakończeniu kariery wojskowej w stopniu kapitana (1927) został urzędnikiem. W 1934 zajmował 78 lokatę na liście starszeństwa oficerów stanu spoczynku administracji.

W 1938, po śmierci żony i syna Edmunda, przeniósł się z Wadowic wraz z dorastającym synem Karolem do Krakowa, gdzie zmarł trzy lata później. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.