Edward Detkens (ur. 14 października 1885 we wsi Mokotów, zm. 10 sierpnia 1942 w Dachau) – polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego, duszpasterz środowisk akademickich w Warszawie.

Ukończył Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Rektor kościoła św. Anny w Warszawie, wykładowca w LO im. Jana Zamoyskiego i organizator duszpasterstwa akademickiego.

Zapoczątkował, w 1936 roku pielgrzymki młodzieży akademickiej na Jasną Górę.

W czasie II wojny światowej prześladowany za swoją działalność duszpasterską zatrzymany na Pawiaku 5.10.39 i 30.03.40 przez Gestapo, a następnie wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Sachsenhausen (KL) (2.05.40). Przewieziony do Dachau, jako numer 27831, ze względu na swój beznadziejny stan przeznaczony został do zamordowania w komorze gazowej.

Jedna z jego ostatnich notatek:

  Ewangelia uczy nas żyć w Bogu; zwłaszcza teraz wymaga od nas, by coś, a nawet wszystko złożyć w ofierze: jeden musi życie, inny – pracę albo cierpienie, co w świetle Krzyża Chrystusa ma swój sens, dla nas – może bardzo trudny do zrozumienia, ale przez to można łatwiej wypełnić wielki obowiązek życia.(...) Nasza modlitwa jednoczy nas w niebie i na ziemi.(...) Do widzenia tu, albo tam!

Na śmierć szedł z modlitwą na ustach.

Na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 105–II–29/30) znajduje się jego symboliczny grób.

Beatyfikował błogosławionego ks. Edwarda papież Jan Paweł II w Warszawie 13 czerwca 1999 w grupie 108 polskich męczenników.