Stanisław Rotwand (ur. 11 czerwca 1839 w Łęczycy, zm. 23 lutego 1916 w Warszawie) – polski prawnik, przemysłowiec, finansista, filantrop, działacz społeczny i gospodarczy.

Urodził się w rodzinie żydowskiej jako syn lekarza Mateusza Rotwanda. W 1875 był współzałożycielem (wraz z Hipolitem Wawelbergiem), Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie, a od 1895 prezesem tej instytucji. W 1893 współtworzył Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej. Poseł do rosyjskiej Rady Państwa w latach 1906-1912. W wieku dorosłym przeszedł na luteranizm.

W 1895 wraz z Hipolitem Wawelbergiem ufundował Średnią Szkołę Mechaniczno-Techniczną M. Mittego w Warszawie, od 1906 działającą jako Szkoła Mechaniczno-Techniczna H. Wawelberga i S. Rotwanda.

W 1898 roku został współzałożycielem i prezesem Fundacji Tanich Mieszkań im. Hipolita i Ludwiki Wawelbergów, która w okresie 1898-1900 na warszawskiej Woli zajmowała się budową tanich mieszkań dla robotników. Zaangażował się również finansowo w to przedsięwzięcie, wraz z innymi udziałowcami. Fundacja wybudowała w 1898 m.in. osiedle tzw. tanich domów przy ul. Górczewskiej w Warszawie.

Od 1903 do 1916 był członkiem Urzędu Starszych Zgromadzenia Kupców miasta Warszawy, a od 1906 pełnił funkcję prezesa Warszawskiego Komitetu Giełdowego. Przez szereg lat pełnił funkcję członka i prezesa wielu instytucji przemysłowych, ubezpieczeniowych, oraz towarzystw i banków.

Zmarł 23 lutego 1916 roku w Warszawie, został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie.