Bronisław Pawlicki, pseudonim Dziadek (ur. 28 grudnia 1925 w Zakrzewie, zm. 19 września 2014) - polski hokeista na trawie. Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w 1952 roku w Helsinkach.

Syn Bronisława Pawlickiego i Antoniny Grajek. Szkołę podstawową ukończył 1939 r. i w czasie okupacji pracował jako robotnik przymusowy w Niemczech (był więźniem obozu pracy). Po 1945 r. aż do emerytury pracował w Zakładach Mięsnych w Gnieźnie jako mechanik. Hokejową karierę sportową rozpoczął w Stelli-Sparcie Gniezno w 1945 r., z którą od 1947 r. aż 11-krotnie zdobywał tytuł mistrza Polski. Na boisku występował na pozycji obrońcy. Był czołowym zawodnikiem polskiej drużyny na Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach w 1952 r. W latach 1952-1956 rozegrał 11 spotkań barwach narodowych. W roku 1956 Mistrz, a w roku 1973 Zasłużony Mistrz Sportu.

Żona Irena Narożna, trójka dzieci: Urszula - ur. 1951, Zbigniew - ur. 1953, Grzegorz - ur. 1960.

Występ na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1952 r. w Helsinkach: polska drużyna, po zwycięstwach nad Belgią 1:0 i Szwajcarią 1:0 oraz 2-krotnej porażce z RFN 2:7 i 0:4 w turnieju zajęła 6. miejsce. Jego partnerami w drużynie byli: Antoni Adamski, Tadeusz Adamski, Eugeniusz Czajka, Alfons Flinik, Henryk Flinik, Jan Flinik, Narcyz Maciaszczyk, Jan Małkowiak, Maksymilian Małkowiak, Ryszard Marzec, Marian Rogowski (rezerwowy), Jerzy Siankiewicz, Zdzisław Starzyński, Tadeusz Tulidziński (rezerwowy), Zdzisław Wojdylak. Trenerem reprezentacji olimpijskiej był Józef Wojtysiak.