Naftali Lau-Lavie (ur. 1926 w Krakowie, zm. 6 grudnia 2014 w Jerozolimie) - polityk izraelski.

Syn rabina Mojżesza Chaima Lau. Lata 1935-1944 spędził w Piotrkowie Trybunalskim (od 1939 w getcie, od 1942 w obozie pracy przy hucie szkła "Hortensja"). W 1941 spędził 40 dni w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, w latach 1944-1945 w Buchenwaldzie. Od 1945 roku w Palestynie. W latach 1946-1948 brał udział w walkach o niepodległość Izraela w szeregach organizacji Hagana. Następnie pracował jako dziennikarz. W okresie wojny sześciodniowej był korespondentem wojennym. Pełnił funkcje rzecznika prasowego i doradcy: Mosze Dajana (1970-1974 i 1977-1981), Szymona Peresa (1974-1977) i Icchaka Szamira (1981). W latach 1981-1984 był konsulem generalnym Izraela w Nowym Jorku. Jest autorem wspomnieniowej książki Am ke'lavi - wyd. polskie pt. Zraniony lew (1997). Brat Israela Meira Lau, naczelnego rabina Izraela. Pochowany na cmentarzu Har HaMenuchot w Jerozolimie w dniu 7 grudnia 2014.