Antoni Buckiewicz (ur. 25 maja 1887, zm. 28 maja 1954) – pułkownik pilot inżynier Wojska Polskiego.

Antoni Buckiewicz urodził się 25 maja 1887 roku. W czasie wojny polsko-bolszewickiej dowodził 11 Eskadrą Wywiadowczą. W lutym 1920 objął dowództwo IV Grupy Lotniczej, a podczas bitwy warszawskiej w sierpniu 1920 roku został szefem lotnictwa 5 Armii.

W 1921 roku stanął na czele I Dywizjonu wchodzącego w skład 1 Pułku Lotniczego w Warszawie. Od marca 1922 roku do maja 1926 roku dowodził 1 Pułkiem Lotniczym. 31 marca 1924 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z 1 lipca 1923 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych. Z dniem 1 marca 1925 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy pułku[1]. Z dniem 29 lutego 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku w następstwie „stwierdzonej przez komisję superrewizyjną utraty zdolności fizycznej” i jednocześnie uzyskania prawa do pełnego uposażenia emerytalnego.

W czasie II wojny światowej służył jako pilot w Royal Air Force, jednak nie przydzielono mu dowództwa nad żadną jednostką bojową. Po wojnie wyemigrował do Kanady, gdzie zmarł w maju 1954 roku.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Komandorski Orderu "Korony Rumunii"