Dawny cmentarz ewangelicko-augsburski położony jest kilkadziesiąt metrów od drogi biegnącej przez wieś, po jej lewej stronie jadąc w kierunku Gajówki. Widoczny jest w krajobrazie jako duża „wyspa” drzew liściastych pośród pól. Z nekropoli służącej niegdyś niemieckim kolonistom pozostało kilkanaście, zachowanych w różnym stanie, nagrobków zarówno z piaskowca jak i lastryko. Najmłodszy z nich pochodzi z 1941 roku, najstarszy z 1895. Wszystkie czytelne do dziś inskrypcje wykonane zostały w języku niemieckim. Szczególną uwagę warto zwrócić na piękne napisy wykonane tzw. gotykiem jakie znaleźć można na nagrobkach sprzed 1918 roku. Dwa nagrobki otoczone są (jeden w całości, drugi w części) żeliwnym (?), żelaznym (?) płotkiem. Na jednym z nagrobków zachował się w dobrym stanie medalion (rzadko spotykany na wiejskich cmentarzach ewangelickich) ze zdjęciem młodej kobiety. Bardzo ciekawy jest również nagrobny, drewniany krzyż z 1916 roku (skrótowa inskrypcja wyryta w pionowej belce krzyża), który otoczony był niegdyś niskim, drewnianym płotkiem (fragment można odnaleźć w innej części cmentarza). W centrum dawnej niewielkiej nekropoli stoi duży, drewniany krzyż z wyrytą datą 1923. Na cmentarzu w Dąbrówce Górnej zachowała się także nieczynna dziś studnia (chyba najrzadziej spotykany element na zdewastowanych, wiejskich cmentarzach luterańskich w województwie).

http://www.cmentarzeewangelickie-lodzkie.pl © Bartek Bijak