Edward Wiktor Hamerski (ur. 1897 we Lwowie, zamordowany z 3/4 lipca 1941 we Lwowie) - polski lekarz weterynarii, profesor Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie.

W 1918 brał udział w polskiej obronie Lwowa. Ukończył studia rolnicze (uzyskując dyplom inżyniera rolnika) oraz weterynaryjne w Akademii Medycyny Weterynaryjnej (w 1930 uzyskał dyplom lekarza weterynarii). Specjalizował się w chorobach wewnętrznych zwierząt. Pod kierunkiem Zygmunta Markowskiego obronił w 1933 doktorat nauk weterynaryjnych na podstawie rozprawy o zaburzeniach przewodnictwa przedsionkowo-komorowego na tle bloku zupełnego, następnie habilitował się w lwowskiej Akademii Medycyny Weterynaryjnej. Był kolejno asystentem, docentem i zastępcą profesora tej uczelni.

W okresie sowieckiej okupacji Lwowa nadal prowadził działalność naukową. Od października 1939 profesorem chorób wewnętrznych i zakaźnych zwierząt w radzieckim Instytucie Weterynaryjnym we Lwowie oraz kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych Zwierząt Małych. Ogłosił 8 prac naukowych. Zginął wraz z grupą polskich uczonych lwowskich, zamordowanych w lipcu 1941 przez Niemców.