Aleksandr Aleksiejewicz Sizonienko (ros. Александр Алексеевич Сизоненко; ur. 20 lipca 1959 we wsi Zaporoże, w obwodzie chersońskim, zm. 5 stycznia 2012 w Petersburgu) − radziecki koszykarz.

Nikt w rodzinie Sizonienki nie wyróżniał się szczególnie wysokim wzrostem, podobnie jak Aleksandr we wczesnym dzieciństwie. Zaczął gwałtownie rosnąć w czasie nauki w szkole, co wywołało zaniepokojenie lekarzy. W wieku 14 lat po raz pierwszy trafił na stół operacyjny.

Był prawdopodobnie najwyższym człowiekiem, który uprawiał wyczynowo koszykówkę. O rozpoczęciu kariery zawodniczej zadecydowało przypadkowe spotkanie z trenerem koszykówki. W latach 1976-1978 występował w drużynie Spartak Leningrad. Śmierć jednego z czołowych zawodników drużyny Aleksandra Biełowa spowodowała, że zespół zaczął pozbywać się zawodników, mających problemy zdrowotne, w tym Sizonienki. W 1979 przeniósł się do Stroitiela Kujbyszew, w którym występował przez siedem sezonów. Za swój największy sukces uznawał zdobycie 42 punktów w meczu z Żalgirisem Kowno. Dwunastokrotnie występował w radzieckiej drużynie narodowej. Z uwagi na ograniczone możliwości poruszania się, zdobywał punkty głównie dzięki przechwytom. W 1986 narastające problemy zdrowotne spowodowały, że zakończył karierę sportową.

W 1991 został uznany w księdze rekordów Guinessa za najwyższego człowieka świata (2.39 m). Wg różnych danych jego wzrost określa się w granicach 237-242 cm.

W 1991 wystąpił w roli jednego z gigantów w filmie fantasy Sedem jednou ranou, w reżyserii Dušana Trančika.

W 1987 poślubił Suzanę, z którą miał syna Aleksandra (ur. 1994). Po rozwodzie mieszkał z matką w Petersburgu. Przez lata cierpiał na osteoporozę i problemy hormonalne.