Alfons Ferdynand Kropiwnicki (ur. 29 stycznia 1803, zm. 25 czerwca 1881) – polski budowniczy, architekt, przedstawiciel późnego klasycyzmu.

Po studiach na wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego w 1826 uzyskał patent wolnopraktykującego budowniczego w Królestwie Polskim. Pod kierunkiem Antonia Corazziego wziął udział w budowie Teatru Wielkiego w Warszawie, a od 1835 pracował z miejskim budowniczym Józefem Grzegorzem Lesslem i ostatecznie w 1843 został budowniczym miasta Warszawy. W 1847 otrzymał szlachectwo - herb Sas.

Ważniejsze prace

• Łaźnia Teodozji Majewskiej, ul. Bednarska 2/4 róg Dobra 88 (1832-1835)
• restauracja kościoła Pijarów przy ul Świętojańskiej 1836
• Gościnny Dwór za Żelazna Bramą (razem z Janem Jakubem Gayem) 1841
• restauracja kościoła św. Karola Boromeusza na Powązkach 1850-1854
• restauracja Pałacu Namiestnikowskiego po pożarze w 1852
• przedłużenie katakumb na cmentarzu na Powązkach 1851
• restauracja kościoła NMP na Nowym Mieście 1853
• dom po siostrach Wizytkach przy Krakowskim Przedmieściu 36
• dworzec kolei warszawsko-terespolskiej na Pradze 1865-1866 i pozostałe budynki stacyjne
• niezrealizowane projekty kościołów Karola Boromeusza przy Chłodnej i Wszystkich Świętych na Grzybowie
• dom mieszkalny dla Malhome’a przy zbiegu ul. Królewskiej i pl. Saskiego (1851-1852)
• dom mieszkalny dla Flataua przy ul. Rymarskiej 10
• dom własny przy ul. Marszałkowskiej 152
• dom przy ul. Żabiej 3 z płaskorzeźbą P. Malińskiego przedstawiającą triumf Cerery (zniszczony 1951)
• dom mieszkalny przy ul. Ogrodowej 25 (1859)
• dom mieszkalny przy ul. Chłodnej 40 (1863)
• dom mieszkalny przy ul. Grzybowskiej 4 (1864)
• oficyny pałacu Raczyńskich (1853)