Arkadiusz Czesław Rybicki, pseud. Aram (ur. 12 stycznia 1953 w Gdyni, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski polityk, działacz społeczny i samorządowy, poseł na Sejm V i VI kadencji.

Życiorys

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Gdańskim. W drugiej połowie lat 70. związał się ze środowiskiem opozycyjnym na Wybrzeżu. Od 1976 współpracował z KOR, a w 1977 był wśród założycieli Studenckiego Komitetu Solidarności w Gdańsku. W latach 1977–1979 działał w ROPCiO, będąc drukarzem pomorskiej edycji pisma "Opinia". W okresie 1978–1980 zatrudniony był przez ks. Hilarego Jastaka jako archiwista w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni, a potem przy kościele św. Krzyża w Gdańsku (jest autorem monografii tych parafii). Od 1979 działał w Ruchu Młodej Polski, redagował wydawane w drugim obiegu czasopismo "Bratniak". Współpracował także z WZZ oraz z KPN. W sierpniu 1980 pomagał strajkującym robotnikom Wybrzeża. Wspólnie z Maciejem Grzywaczewskim (późniejszym dyrektorem Programu I TVP) spisał na tablicy 21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego (zdarzenie to było tematem jednej z etiud filmu Solidarność, Solidarność... z 2005). W 2003 tablica z postulatami została przez UNESCO wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturalnego "Pamięć Świata".

Po sierpniu 1980 zaangażował się w działalność NSZZ "Solidarność", w 1981 kierował agencją prasową Biura Informacji Prasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ "Solidarność". W czasie stanu wojennego był internowany w Strzebielinku. W latach 1983–1988 blisko współpracował z Lechem Wałęsą. W okresie 1984–1990 pracował także kolejno w Bibliotece Gdańskiej PAN, w redakcji "Przeglądu Katolickiego" oraz w Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych "Świetlik" ("Gdańsk").

W latach 1990–1991 pracował jako szef Zespołu Obsługi Politycznej prezydenta RP w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy. Odszedł z pracy w Kancelarii po konflikcie z Mieczysławem Wachowskim. Następnie prowadził własną działalność gospodarczą, a potem był dyrektorem kreatywnym w Agencji Filmowej Profilm. Od 1999 do 2001 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego odpowiedzialnym m.in. za współpracę z zagranicą i integrację europejską. W wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy PO. W latach 2002–2005 był dyrektorem Nadbałtyckiego Centrum Kultury oraz Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego w Gdańsku.

W latach 1998–2005 zasiadał w radzie miasta Gdańska. Kierował Nadbałtyckim Centrum Kultury oraz Departamentem Kultury, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego.

W 1991 był współzałożycielem Koalicji Republikańskiej. W latach 1992–1996 był wiceprzewodniczącym Partii Konserwatywnej, a od 1996 do 2001 należał do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. Od 2001 działał w Platformie Obywatelskiej, był m.in. przewodniczącym PO w Gdańsku. W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany na posła na Sejm V kadencji z okręgu gdańskiego. W 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 13 968 głosów.

Był autorem publikacji z zakresu historii, polityki i kultury oraz scenariuszy filmów dokumentalnych.

Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku. Uroczystości pogrzebowe Arkadiusza Rybickiego odbyły się 26 kwietnia 2010 w gdańskim kościele św. Mikołaja. Polityk został pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.

Odznaczenia, wyróżnienia i upamiętnienie

W 1999 otrzymał odznakę "Zasłużony Działacz Kultury". W 2001 wyróżniony został Narodowym Orderem Zasługi przyznanym przez prezydenta Francji Jacques'a Chiraca. W 2005 otrzymał Medal 25-lecia Solidarności.

16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski postanowieniem marszałka Sejmu Bronisława Komorowskiego wykonującego obowiązki prezydenta RP na wniosek Kapituły Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne zasługi w służbie państwu i społeczeństwu.

16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". 16 kwietnia 2010 Rada Miasta Sopotu nazwała jego imieniem skwer leżący w pobliżu siedziby Urzędu Miasta. 8 kwietnia 2011 na fasadzie budynku przy ul. Sienkiewicza 10 w Gdańsku-Wrzeszczu odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową

Życie prywatne

Był synem Stefana i Marii Rybickich, bratem Mirosława Rybickiego, Sławomira Rybickiego i Bożeny Rybickiej, a także szwagrem Macieja Grzywaczewskiego.

Jego żoną była Małgorzata Rybicka, z którą wziął ślub w 1976. Miał dwoje dzieci: Magdalenę i Antoniego.