Bohdan Tomaszewski (ur. 10 sierpnia 1921 w Warszawie, zm. 27 lutego 2015 tamże) – polski dziennikarz, komentator sportowy, tenisista (przedwojenny wicemistrz Polski juniorów), autor książek i scenariuszy filmowych. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Jest uznawany za legendę i symbol polskiego dziennikarstwa sportowego.

Pobierał nauki „u Staszica”. W latach 1942–1944 uczęszczał na zajęcia Tajnej Szkoły Głównej Handlowej im. Edwarda Lipińskiego. Wziął udział w powstaniu warszawskim. Żołnierz ZWZ AK (ps. „Mały”). Po kapitulacji powstania trafił do obozu w Ożarowie. Po wojnie pracował w sopockim Grand Hotelu. W 1946 rozpoczął pracę dziennikarską w „Kurierze Szczecińskim”. W tym czasie kontynuował karierę sportową w SKT Szczecin (1945–1948). W 1948 rozpoczął pracę jako dziennikarz sportowy w „Expressie Wieczornym”. W 1955 został sprawozdawcą radiowym, a później telewizyjnym. W latach 1956–1980 komentował m.in. 12 igrzysk olimpijskich letnich i zimowych.

W czasie stanu wojennego Bohdan Tomaszewski odmówił współpracy z Polskim Radiem. Powrócił na antenę w 1989. Był co poniedziałek gościem Kroniki sportowej w Pierwszym Programie Polskiego Radia.

Bohdan Tomaszewski w pracy radiowego sprawozdawcy odwołując się do intelektualnych refleksji stworzył nowy styl, który stanowił przeciwieństwo dla płytkich przeżyć stymulowanych tanimi, emocjonalno-rozrywkowymi aspektami widowiska sportowego.

Z zachowanych dokumentów Służby Bezpieczeństwa wynika, że w 1954 miał być pozyskany do współpracy z Departamentem III Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego jako tajny współpracownik ps. Guzikowski, w 1957 przekazany został na kontakt Departamentowi II MSW.

Publikacje

• 1957: Halo, halo! Tu mikrofony Polskiego Radia w Melbourne
• 1961: Milczące stadiony
• 1962: Kariera z kolcami
• 1964: Spotkanie ze sportem
• 1965: Rok olimpijski
• 1968: Romantyczne mecze
• 1968: Samotność w peletonie (współautorem był Jerzy Suszko)
• 1971: Do ostatniego tchu
• 1974: Listy oldboya czyli olimpijskie Somosierry
• 1976: Proszę o klucz
• 1978: Wimbledon
• 1979: Łączymy się ze stadionem
• 1980: Dziesięć moich olimpiad
• 1985: Romantyczne mecze
• 1990: Pożegnalna defilada
• 1992: Przeżyjmy to jeszcze raz

Scenariusze filmowe

Jest autorem scenariuszy do filmów:

• Zaczarowany rower (z Jerzym Suszką),
• Bokser
• Czekam na was w Monte Carlo.

Nagrody i wyróżnienia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2005)
• Dziennikarski Laur Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (16 grudnia 2006) – Za niedościgniony wzór dziennikarskiego profesjonalizmu
• Złoty Mikrofon – za indywidualność sprawozdawcy i reportera sportowego (1972)

Życie prywatne

Jego żoną była Izabella z hrabiów Sierakowskich herbu Ogończyk. Miał dwóch synów: Krzysztofa i Tomasza