Cezary Wodziński

- Data urodzenia:
- 27.05.1959
- Data śmierci:
- 12.06.2016
- Długość życia:
- 57
- Days since birth:
- 24161
- Years since birth:
- 66
- Dni od śmierci:
- 3324
- Lata od śmierci:
- 9
- Kategorie:
- filozof, historyk, pedagog, nauczyciel, profesor
- Narodowość:
- polska
- Cmentarz:
- Określ cmentarz
Cezary Wodziński (ur. 27 maja 1959 w Lęborku, zm. 12 czerwca 2016) – polski filozof, historyk filozofii, tłumacz i eseista, prof. dr hab., wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Warszawskiego i IFiS PAN.
Kariera naukowa
Ukończył w 1978 VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Chodził do klasy z Filipem Łobodzińskim i Andrzejem Sosnowskim. Po maturze przez rok, zanim podjął studia, pracował jako sanitariusz w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie oraz jako ratownik w bieszczadzkiej grupie GOPR. W latach 1979-1985 studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach w latach 1986-1998 pracował w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN w Katedrze Filozofii Współczesnej, kierowanej przez prof. Barbarę Skargę, następnie przez prof. Stanisława Borzyma (od 1996 – samodzielna pracownia badawcza). Członek Collegium Invisibile[2]. W 1989 roku obronił doktorat Wiedza i zbawienie. Studium myśli Lwa Szestowa pod kierunkiem prof. Barbary Skargi. Habilitował się w 1994 roku pracą Heidegger i problem zła, która została nagrodzona przez Prezesa Rady Ministrów.
Od 1999 profesor zwyczajny w IFiS PAN. W latach 2001-2011 profesor zwyczajny w Instytucie Kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2011 profesor zwyczajny w Kolegium „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszwskiego oraz Przewodniczący Rady Fundacji na Rzecz Myślenia im. Barbary Skargi.
Zmarł po kilku latach zmagania się z polineuropatią.
Najważniejsze publikacje
- Wiedza i zbawienie. Studium myśli Lwa Szestowa, Warszawa 1991
- I cóż po filozofie… Eseje filozoficzne, Warszawa 1992
- Filozofia jako sztuka myślenia. Zachęta dla licealistów, Warszawa 1993
- Heidegger i problem zła, Warszawa 1994
- Hermes i Eros. Eseje drugie, Warszawa 1997
- Wielkie Wędrowanie, Warszawa 1998
- Światłocienie zła, Warszawa 1998
- Pan Sokrates. Eseje trzecie, Warszawa 2000
- Św. Idiota. Projekt antropologii apofatycznej, Gdańsk 2000
- Filozofia jako sztuka myślenia, Warszawa 2000 (2 wyd. rozszerzone)
- Swietijat idiot. Projekt za apofaticzna antropołogija, Sofija 2004
- Trans, Dostojewski, Rosja, czyli o filozofowaniu siekierą, Gdańsk 2005 – nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2006
- Nic po ironii. Eseje czwarte, Warszawa 2006
- Między anegdotą a doświadczeniem, Gdańsk 2007
- Heidegger i problem zła, Gdańsk 2007 (2 wyd.)
- Logo nieśmiertelności. Platona przypisy do Sokratesa, Gdańsk 2008 – nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia 2009
- Kairos. Konferencja w Todtnaubergu, Celan – Heidegger, Gdańsk 2010
- Esseje pierwsze, Gdańsk 2014
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc
Nie występują żadne powiązania
Nie określono wydarzenia