Jan Bernard Szlaga (ur. 24 maja 1940 w Gdyni, zm. 25 kwietnia 2012 w Starogardzie Gdańskim) – polski biskup rzymskokatolicki, profesor nauk teologicznych, biskup pomocniczy chełmiński w latach 1988–1992, biskup diecezjalny pelpliński w latach 1992–2012.

Pochodzenie, wykształcenie, działalność naukowa

Urodził się jako najmłodszy z sześciorga dzieci Jana i Heleny z domu Sciesińskiej. Chrzest przyjął w parafii Gdynia-Kack. W latach 1947–1953 uczęszczał do szkoły podstawowej w Gdyni, a następnie kontynuował naukę w Collegium Leoninum w Wejherowie oraz od roku szkolnego 1955/1956 w Collegium Marianum w Pelplinie. Po studiach w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, należącym do ówczesnej diecezji chełmińskiej, 2 czerwca 1963 przyjął święcenia kapłańskie.

W latach 1965–1969 studiował biblistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, następnie w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie (1972–1973). W 1970 uzyskał tytuł doktora teologii z zakresu nauk biblijnych, a w 1976 obronił pracę habilitacyjną na podstawie rozprawy Nowość przymierza Chrystusowego według Listu do Hebrajczyków (ukazała się drukiem i uzyskała nagrodę Rektora). W 1984 uzyskał tytuł profesora.

W latach 1969–1988 pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, przechodząc przez kolejne stopnie naukowo-dydaktyczne: od asystenta do profesora biblistyki. Był prodziekanem, a w latach 1981–1984 pełnił funkcję dziekana Wydziału Teologii tej uczelni, natomiast w latach 1984–1988 prorektora. Był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie.

Był wykładowcą Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie i Uniwersytetu Toruńskiego. Od 1991 roku przez ponad dziesięć lat był profesorem Uniwersytetu Gdańskiego na Wydziale Filologiczno-Historycznym. Był również członkiem Studiorum Novi Testamenti Societas oraz członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego KUL-u.

Działalność duszpasterska

Po przyjęciu święceń kapłańskich pracował jako wikariusz w Łęgu i Jabłonowie Pomorskim.

13 czerwca 1988 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej i biskupem tytularnym Masculi. Sakrę biskupią przyjął 25 czerwca 1988. Następnie 25 marca 1992 został mianowany przez papieża Jana Pawła II pierwszym biskupem diecezji pelplińskiej po reorganizacji struktur Kościoła katolickiego w Polsce i zmianie nazwy diecezji z chełmińskiej. Uroczysty ingres do katedry pelplińskiej odbył się 24 maja 1992.

Przygotowywał m.in. wizytę Jana Pawła II w Pelplinie w czerwcu 1999, wznowił działalność Collegium Marianum w Pelplinie, wykonał liczne prace konserwatorskie m.in. w bazylice katedralnej Wniebowzięcia NMP w Pelplinie.

Przez 5 lat był przewodniczącym Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski. Był również członkiem Rady ds. Ekumenizmu oraz specjalnej Komisji Episkopatu ds. Dialogu z Polską Radą Ekumeniczną.

21 kwietnia 2012 miał być głównym konsekratorem nowego biskupa pomocniczego pelplińskiego Wiesława Śmigla, lecz z powodu złego stanu zdrowia nie uczestniczył w obrzędzie. Zmarł kilka dni później, 25 kwietnia w szpitalu w Starogardzie Gdańskim. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 28 kwietnia w Pelplinie pod przewodnictwem nuncjusza apostolskiego abpa Celestina Migliorego. Biskup Szlaga został pochowany w pelplińskiej katedrze obok swojego poprzednika bpa Kazimierza Kowalskiego.

Odznaczenia i wyróżnienia

27 kwietnia 2009 „za wybitne osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktycznej, za zasługi w działalności duszpasterskiej i zaangażowanie w niesieniu pomocy ludziom potrzebującym” został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

30 stycznia 2010 otrzymał wyróżnienie „Za Zasługi dla Województwa Pomorskiego”.

Był honorowym obywatelem Chojnic (1994), Starogardu Gdańskiego (2007) i Gdyni (2008).