Joachim Halupczok (ur. 3 czerwca 1968 w Niwkach, zm. 5 lutego 1994 w Opolu) – polski kolarz szosowy, wicemistrz olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Początkowo trenował w klubie LKS Ziemia Opolska. W 1988 został powołany do kadry Polski i wraz z drużyną wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Seulu. Zdobył tam srebrny medal w jeździe drużynowej na czas na 100 km. Startował także w drużynie w konkurencjach torowych.

26 sierpnia 1989 Joachim Halupczok zdobył złoty medal w gronie amatorów na mistrzostwach świata w Chambéry (Francja). Wygrał mistrzowski wyścig z dużą przewagą nad rywalami. Ten sukces przyniósł mu wygraną w plebiscycie "Przeglądu Sportowego" na najlepszego sportowca Polski.

W 1990 podpisał kontrakt zawodowy i wziął udział w mistrzostwach świata w Utsunomiya. Jesienią tego roku wynikły problemy zdrowotne (arytmia serca), które spowodowały, że musiał zrezygnować ze sportu. Podejrzewano, że przyczyną problemów było nadużywanie środków dopingujących (EPO). Odmiennego zdania jest prof. Romuald Lewicki z Zakładu Medycyny Sportowej WAM w Łodzi, który uważa, że doniesienia na temat EPO są nieprawdziwe. Zawodnik nie miał wrodzonej ani nabytej choroby serca, a arytmia mogła być następstwem nieleczonych infekcji dróg oddechowych. Faktem jest natomiast, że na arytmię serca cierpiał jego ojciec, a także syn kolarza.

5 lutego 1994 odbywały się zawody piłki nożnej halowej w Opolu. Joachim Halupczok miał tam wystąpić rekreacyjnie jako bramkarz. W czasie rozgrzewki zasłabł i stracił przytomność. Zmarł w drodze do szpitala. Lekarz patomorfolog, który przeprowadził sekcję zwłok Halupczoka, wykluczył, że jego śmierć spowodował zawał serca.

Został pochowany na cmentarzu w Osowcu Śląskim.

Miał żonę Barbarę oraz dwoje dzieci, syna Roberta i córkę Annę.

Upamiętnienie

W hołdzie kolarzowi odbywa się Memoriał Joachima Halupczoka na Ziemi Turawskiej.

21 sierpnia 2010 w rodzinnych Niwkach został odsłonięty pomnik Joachima Halupczoka przedstawiający go jako kolarza na rowerze szosowym; autorem rzeźby był Wit Pichurski.

Najważniejsze osiągnięcia sportowe

• 1987
  • 1. miejsce w mistrzostwach Polski juniorów (cyclo-cross)
  • 1. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny)
• 1988
  • 2. miejsce w igrzyskach olimpijskich (jazda drużynowa na czas 100 km)
• 1989
  • 1. miejsce w GP Liberazione (do lat 23)
  • 1. miejsce w Rheinland-Pfalz-Rundfahrt
  • 4. miejsce w Wyścigu Pokoju
    • 2. miejsce na 10. etapie
  • 1. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny)
  • 1. miejsce w mistrzostwach świata (amatorzy, start wspólny)
  • 2. miejsce w mistrzostwach świata (amatorzy, jazda drużynowa na czas 100 km)
• 1990
  • 8. miejsce w Giro del Trentino
  • 3. miejsce na 12. etapie Giro d'Italia
  • 2. miejsce w Trofeo Baracchi (razem z Zenonem Jaskułą)