Kazimierz Deyna (ur. 23 października 1947 w Starogardzie Gdańskim, zm. 1 września 1989 w San Diego) – polski piłkarz, oficer (w stopniu porucznika) Ludowego Wojska Polskiego. Występował w reprezentacji Polski w latach 1968–1978, był jej kapitanem w latach 1973–1978. Król strzelców Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972, trzeci piłkarz Mistrzostw Świata w RFN w 1974.

Podstawy edukacji piłkarskiej zdobył w nieistniejącym już klubie Włókniarz Starogard Gdański, następnie trafił do kadry Gdańskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej, a później do reprezentacji Polski juniorów. Karierę kontynuował w Łodzi, Warszawie i Manchesterze, aby u schyłku piłkarskiej kariery osiąść w San Diego.

Zginął w wypadku samochodowym na międzystanowej drodze nr 15 w San Diego, w drodze powrotnej do domu. Pochowany został na El Camino Memorial Park w San Diego. W maju 2012 roku jego prochy przywiezione zostały do Polski. 6 czerwca 2012 został pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu wojskowym na Powązkach, a w Warszawie przy stadionie Legii odsłonięto jego pomnik.

Przez analityków sportu uważany jest za jednego z najlepszych polskich piłkarzy w historii. Najlepszy piłkarz polski XX wieku według tygodnika Piłka Nożna.