Kazimierz Grotowski (ur. 26 stycznia 1930 w Rzeszowie, zm. 23 lipca 2017) – polski fizyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Ojciec Grotowskiego, Marian, pochodził z Rzeszowa. Matka, Emilia z Kozłowskich, lwowianka, była nauczycielką. Młodszym bratem Kazimierza był znany reżyser teatralny Jerzy Grotowski.

Grotowski studiował fizykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1948-1952. Pracę doktorską obronił w roku 1958, a w 1963 otrzymał stopień doktora habilitowanego. Nominację na profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1971, a profesora zwyczajnego w 1977. W latach 1996–99 kierownik Instytutu Fizyki UJ. Do 1971 pracował także w Instytucie Fizyki Jądrowej.

W latach 1971-1998 był przewodniczącym Rady Programowej (potem przekształconej w Radę Naukową, a następnie Radę Użytkowników) Cyfronetu. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności i przewodniczącym jej Komisji Astrofizyki. Należał także do Europejskiego Towarzystwa Fizycznego i Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego. W latach 1975 - 1977 był prezesem Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Fizycznego. Interesował się żeglarstwem, alpinistyką i speleologią.

W roku 2009 przekazał do biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich archiwum Jerzego złożone w jego domu przez brata przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych.