Kazimierz Leski

Dodaj nowe zdjęcie!
Data urodzenia:
21.06.1912
Data śmierci:
27.05.2000
Długość życia:
87
Days since birth:
41301
Years since birth:
113
Dni od śmierci:
9184
Lata od śmierci:
25
Kategorie:
inżynier, mechanik, ofiara represji sowieckiego reżimu, uczestnik II wojny światowej, uczestnik walk wyzwoleńczych, wynalazca
Narodowość:
 polska
Cmentarz:
Warszawa, Cmentarz Powązkowski - Stare Powązki

Kazimierz Leski ps. „Bradl”, „37”, „Leon Juchniewicz”, „Karol Jasiński”, „Juliusz Kozłowski”, „gen. Julius von Hallman”, „gen. Karl Leopold Jansen”, „Pierre”, „Jules Lefebre” (ur. 21 czerwca 1912 w Warszawie, zm. 27 maja 2000 tamże) – polski inżynier-mechanik, wynalazca, żołnierz AK i powstaniec warszawski.

Wczesne lata

Był synem inżyniera Juliusza Leskiego. Do 1930 r. uczęszczał do VIII Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie.

W 1936 r. wyjechał do Holandii, do pracy w centralnym holenderskim biurze konstrukcyjnym okrętów – Nederlandsche Veerenigde Scheepsbour Bureaux w Hadze, gdzie początkowo pracował jako kreślarz. W Holandii kontynuował naukę zostając absolwentem Wydziału Budowy Okrętów Politechniki w Delft.

Po zakończeniu kariery kreślarza, Kazimierz Leski rozpoczął pracę w dziale okrętów podwodnych. Do jego obowiązków należało umiejscawianie w projektach okrętów wytypowanych urządzeń i maszyn, wraz z zaprojektowaniem i obliczeniami wytrzymałościowymi fundamentów i zawieszeń. W tym czasie uczestniczył m.in. w projektowaniu okrętów podwodnych ORP „Sęp” i ORP „Orzeł”, które budowano w stoczni Koninklijke Maatschappij na zamówienie polskiej marynarki wojennej. Dość szybko dał się poznać jako twórczy konstruktor, opracowując m.in. nowe, zasadniczo inne niż dotychczas stosowane, elastyczne posadowienie szybkoobrotowych (20 000 obr./min) dmuchaw powietrznych szasowania balastów, co usunęło źródło dość częstych i trudnych do naprawy ich awarii w morzu. W czasie budowy ORP „Orzeł” Leski odpowiedzialny był za sprawy siłowni.

II wojna światowa

Na początku II wojny światowej jako pilot samolotu Lublin R-XVIII F, został zestrzelony przez Armię Czerwoną; ranny i wzięty do niewoli, uciekł z niej do Lwowa, a następnie przedostał się do Warszawy. Włączył się do polskiej organizacji wywiadowczej Muszkieterzy. Następnie, po jej rozwiązaniu, przeniesiony do Związku Walki Zbrojnej, a następnie do II Oddziału Komendy Głównej Armii Krajowej. Zajmował się wywiadem komunikacyjnym i kontrwywiadem, a także tworzeniem szlaków kurierskich na froncie zachodnim. M.in. jako generał wojsk technicznych, von Hallman, zdobył plany fortyfikacyjne jednego z odcinków Wału Atlantyckiego. Występował także pod fałszywym nazwiskiem gen. Karla Leopolda Jansena.

Powstanie warszawskie

W powstaniu warszawskim walczył jako dowódca kompanii batalionu Miłosz. Za męstwo został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari i 3-krotnie Krzyżem Walecznych. Po kapitulacji uciekł z kolumny jenieckiej. Pełnił funkcję szefa Sztabu Obszaru Zachodniego AK, a następnie Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj.

W chwili wejścia Sowietów do Polski, podjął pracę w Stoczni Gdańskiej, utrzymując cały czas kontakt z podziemiem. Był szefem sztabu obszaru zachodniego Delegatury Sił Zbrojnych. Został aresztowany w 1945 r., jednak udało mu się uciec. W lipcu 1945 roku ponownie został aresztowany przez UB.

Prześladowania powojenne

W procesie I Komendy WiN sąd skazał go na 12 lat więzienia. Wyrok zmniejszono do sześciu lat. Po odbyciu kary Kazimierza Leskiego skazano ponownie na 10 lat „za współpracę z okupantem”. Wyszedł po odbyciu niespełna połowy kary, w 1955 r.

Rehabilitacja i życie na wolności

Po rehabilitacji w 1957 r. pracował w przemyśle okrętowym, a później został pracownikiem naukowym i dyrektorem Ośrodka Informacji Naukowej Polskiej Akademii Nauk. Był autorem wielu patentów i ok. 150 prac naukowych. Był organizatorem ruchu wynalazczego i honorowym prezesem Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów.

Po odzyskaniu suwerenności przez Polskę w 1989 r., został przewodniczącym Związku Powstańców Warszawskich. Ojciec dziennikarza Krzysztofa Leskiego.

Autor wielokrotnie wznawianych wspomnień: Życie niewłaściwie urozmaicone: wspomnienia oficera wywiadu i kontrwywiadu AK (wyd. 4: Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, 2001; ISBN 83-7233-041-7). W 1995 r. Instytut Yad Vashem przyznał mu tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Zmarł 27 maja 2000 r., został pochowany na Starych Powązkach.

Odznaczenia

  • Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari
  • 3-krotnie Krzyż Walecznych
  • Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

 

Źródło informacji: wikipedia.org

Brak miejsc

    loading...

        Nie występują żadne powiązania

        01.08.1944 | O 17:00 (Godzina "W") wybuchło powstanie warszawskie

        Powstanie warszawskie (1 sierpnia – 3 października 1944) – wystąpienie zbrojne przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”, połączone z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego.

        Prześlij wspomnienia

        Dodaj słowa kluczowe