Leônidas da Silva, znany jako Leônidas brazylijski piłkarz, grający na pozycji napastnika, reprezentant kraju.

Kariera

Był jednym z najbardziej znanych piłkarzy w historii futbolu brazylijskiego, symbolem piłki nożnej w czasach przed epoką Pelego; nazywano go "czarnym diamentem" i "człowiekiem z gumy". Grał jako łącznik i środkowy napastnik. Reprezentował kluby Vasco da Gama Rio de Janeiro, Flamengo Rio de Janeiro, a także Peñarol Montevideo; w latach 1934-1946 reprezentował Brazylię, zdobywając w 37 meczach 37 goli.

Dwukrotnie uczestniczył w finałach mistrzostw świata; w 1934 zdobył bramkę w meczu z Hiszpanią, a w 1938 został królem strzelców całej imprezy, trafiając we wszystkich meczach (3 bramki z Polską, 1 bramka w pierwszym i 1 w powtórzonym meczu z Czechosłowacją, 2 bramki w meczu o trzecie miejsce ze Szwecją); Brazylia zajęła w imprezie trzecie miejsce.

Do legendy, szczególnie polskiej piłki, przeszedł mecz I rundy. Leônidas zdobył w nim trzy bramki, ale wobec jeszcze lepszej skuteczności reprezentanta Polski Ernesta Wilimowskiego do rozstrzygnięcia niezbędna była dogrywka. O grze Leônidasa krążyły m.in. opowieści, że fragment tego meczu grał bez butów, rzekomo przyzwyczajony do grania boso na plażach brazylijskich. Najprawdopodobniej jednak został ubarwiony fakt uszkodzenia i wymiany butów w trakcie meczu. Jako napastnik spopularyzował strzał przewrotką.

Więcej informacji o da Silva znajdziesz tutaj