Reuma Weizman (18 sierpnia 1925 – 15 kwietnia 2025) była izraelską osobistością publiczną i żoną siódmego prezydenta Izraela, Ezera Weizmana, który sprawował urząd od 13 maja 1993 do 13 lipca 2000. Wczesne życie
Reuma Schwartz urodziła się w Londynie, Wielkiej Brytanii. Jej rodzice, Zvi i Rachel, byli członkami Drugiej Aliji, założycielami partii Mapai oraz Wydziału Prawa na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Starszą siostrą Reumy była Ruth, która poślubiła Mosze Dajana. Rodzina wróciła do Palestyny, gdy Reuma miała rok, i osiedliła się w dzielnicy Rehavia w Jerozolimie. W wieku dziewięciu lat Reuma przeniosła się do kibucu Mishmar HaEmek. Praca wolontariacka
Po opuszczeniu kibucu Reuma przeszła szkolenie rolnicze w kibucu Nir David i ukończyła kurs nauczycielski w Kolegium Kibuców w Tel Awiwie. Pracowała przez dwa lata w żydowskim domu dziecka na przedmieściach Hamburga, pomagając uchodźcom z II wojny światowej. Po wojnie palestyńskiej 1947–1949 wróciła do Izraela i służyła w Korpusie Kobiet jako urzędniczka w Biurze Prasowym Rządu. Przed przybyciem do Rezydencji Prezydenckiej pracowała z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną. Pierwsza Dama
Podczas kadencji męża Reuma otworzyła Pałac Prezydencki dla organizacji non-profit organizujących obozy dla dzieci z rakiem. Wspierała imigrantów, zwłaszcza z Etiopii, podczas dużych fal aliji. Promowała izraelską sztukę, organizując wystawy i otwierając je dla publiczności. Zainicjowała „Nagrodę za Dobry Czyn”, aby wyróżniać wolontariuszy. Życie osobiste
Reuma poznała Ezera Weizmana w 1949 r., a pobrali się w 1950 r. w Jerozolimie. Mieli syna Szaula i córkę Michal. Szaul został ciężko ranny podczas Wojny na Wyniszczenie, a w 1991 r. zginął w wypadku samochodowym. Reuma zmarła 15 kwietnia 2025 r. w Or Akiwie w wieku 99 lat.