Roman Frister (hebr. רומן פריסטר; ur. 17 stycznia 1928 w Bielsku, zm. 9 lutego 2015) – polsko-izraelski pisarz, dziennikarz i działacz kulturalny żydowskiego pochodzenia, mąż Elżbiety Frister.

Urodził się w Bielsku w rodzinie żydowskiej, jako syn Wilhelma i Franciszki Fristerów. Po wybuchu II wojny światowej uciekł wraz z rodzicami do Krakowa, gdzie jego matka została zamordowana kolbą pistoletu przez niemieckiego SS-mana Wilhelma Kundego. Następnie trafił do niemieckiego obozu w Starachowicach, gdzie na dur brzuszny zmarł jego ojciec. Przeżył pobyt w niemieckich obozach koncentracyjnych Mauthausen, Auschwitz oraz marsz śmierci do Mauthausen, gdzie doczekał wyzwolenia. Po dwuletniej hospitalizacji w szpitalu dla chorych na gruźlicę w Czechosłowacji, w kwietniu 1947 wrócił do Polski i osiadł we Wrocławiu.

Od 1948 pracował jako dziennikarz w Słowie Polskim. W 1952 został aresztowany za rzekomy sabotaż. Po zwolnieniu z aresztu śledczego UB skreślony z listy uprawnionych do wykonywania zawodu dziennikarskiego w wydawnictwach RSW Prasa. W maju 1957 wyemigrował do Izraela, zachowując obywatelstwo polskie. Przez 25 lat pracował w dzienniku Haaretz, z czego 14 lat jako redaktor naczelny magazynu weekendowego. Był szefem wydziału dziennikarstwa przy Fakultecie Nauk Politycznych Uniwersytetu Bar-Ilan. Od marca 1990 do października 1991 był dyrektorem brytyjskiego koncernu medialnego Maxwell Communication Corporation w Europie Wschodniej z siedzibą w Warszawie. Do 2006 był dyrektorem Wyższej Szkoły Dziennikarskiej w Tel Awiwie. Był wieloletnim korespondentem Radia Wolna Europa oraz polskiej sekcji BBC. Był stałym korespondentem tygodnika Polityka na Bliskim Wschodzie.

Mieszkał w Tel Awiwie. Jego żoną była teatrolog i działaczka społeczno-kulturalna Elżbieta Frister. Był założycielem i prezesem Fundacji Kultury Izrael-Polska.

Twórczość

Roman Frister jest autorem książek przetłumaczonych na dziewięć języków, m.in:

• 2007: Miłość niemożliwa. Aschera Levy'ego tęsknota do Niemiec
• 2004: Skradziona tożsamość
• 1996: Autoportret z blizną

Odznaczenia

• 1995: Krzyż Oświęcimski
• 1993: Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej