Sławomir Jan Petelicki (ur. 13 września 1946 w Warszawie, zm. 16 czerwca 2012 tamże) – oficer wywiadu I Departamentu MSW Służby Bezpieczeństwa w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a w III Rzeczypospolitej – generał brygady Wojska Polskiego, pomysłodawca i pierwszy dowódca Jednostki Wojskowej 2305 (GROM).

Syn Hanny z domu Komasa i Mirosława. Jego matka była ochotniczką w Ludowym Wojsku Polskim, a następnie sekretarką szefa Departamentu Uzbrojenia WP w MON, zaś ojciec pułkownikiem wojskowym, członkiem komunistycznej partyzantki, a następnie pracowniekiem Oddziału Spraw Zagranicznych Sztabu Generalnego LWP. Miał młodszego brata Janusza (ur. 1953). Sławomir Petelicki jest absolwentem VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W 1969 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, uzyskując tytuł zawodowy magistra prawa (pracę magisterską obronił w lutym 1970, już po podjęciu pracy w SB).

Od 1969 do 1990 funkcjonariusz SB, Departamentu I MSW – wywiad cywilny PRL. Pełnił służbę za granicą w placówkach dyplomatycznych jako dyplomata PRL: w 1971 w Wietnamie Północnym, w 1972 w Chinach, od 1973 w Konsulacie Generalnym PRL w Nowym Jorku, gdzie pod przykryciem attache konsularnego i wicekonsula PRL był rezydentem o ps. "Wan". Prowadził tam działalność wywiadowczą, inwigilując głównie środowiska polonijne. W zainteresowaniu placówki wywiadu PRL w Nowym Jorku (kryptonim "Imperium") były w tym czasie m.in. Polski Instytut Naukowy, Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, Studium Rosyjskie w Hunter College, Fundacja Kościuszkowska, Instytut Piłsudskiego. Do osób, które rozpracowywał Petelicki należą m.in.: Zbigniew Brzeziński, Jan Nowak-Jeziorański, Jerzy Mroczkowski, Bolesław Wierzbiański, Północno-Amerykańskie Studium Spraw Polskich, organizacja Wolna Polska. W 1976 Wydział XI Departamentu I MSW specjalizujący się w rozpracowywaniu emigrantów miał założyć sprawę o kryptonimie „Tyrmand”. Zamknięto ją w 1981. Po powrocie do kraju (w sierpniu 1978) pracował w Wydziale XI Departamentu I MSW, który zajmował się zwalczaniem "dywersji ideologicznej" i emigracji, co oznaczało zwalczanie ośrodków opozycyjnych w kraju i na emigracji. Od lutego 1980 był zastępcą naczelnika tego wydziału. Petelicki był m.in. zaangażowany w szkolenie agenta TW „Grey” i stworzenie planu jego wykorzystania. Zadania tego agenta „polegały na obserwacji środowiska polonijnego w Szwecji, ze szczególnym uwzględnieniem przedstawicielstw KPN i KSS KOR”. W 1983 Petelicki został skierowany na placówkę wywiadu do Sztokholmu, gdzie kierował rezydenturą pod przykryciem I sekretarza Ambasady PRL. Zajmował się głównie inwigilacją emigracji pomarcowej i solidarnościowej Biuro Informacyjne "Solidarności", Kongres Polaków w Szwecji) oraz rozpracowaniem kanałów przerzutowych środków finansowych i materialnych dla opozycji w kraju. Petelicki powrócił do kraju w lipcu 1988. We wrześniu 1989 został zastępca naczelnika Wydziału X (kontrwywiad zagraniczny) Departamentu I MSW, którym kierował w tym czasie Gromosław Czempiński.

W dniu 13 lipca 1990 z polecenia premiera Tadeusza Mazowieckiego, ministra spraw wewnętrznych Krzysztofa Kozłowskiego i akceptacji prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego ppłk Petelicki objął dowodzenie niejawną Grupą Reagowania Operacyjno-Manewrowego funkcjonującą jako jednostka wojskowa 2305. Był specjalistą od dalekiego rozpoznania i dywersji. Brał udział w wielu tajnych operacjach zagranicznych. Decyzją ministra spraw wewnętrznych Antoniego Macierewicza GROM w latach 1991–1992 nie został rozwiązany, a Petelicki pozostał na swoim stanowisku. Do 19 grudnia 1995 Petelicki był dowódcą pododdziału MSW, a od 14 maja do 13 czerwca 1996 pełnomocnikiem premiera Włodzimierza Cimoszewicza do walki z przestępczością zorganizowaną. Od 6 grudnia 1997 ponownie objął stanowisko dowódcy JW 2305, które pełnił do 17 grudnia 1999. W dniu 15 sierpnia 1998 decyzją Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego został awansowany na stopień generała brygady. Od 1999 pobierał generalską emeryturę od MSW.

Po przejściu na emeryturę zajął się działalnością doradczą. Od 2001 pracował w polskim oddziale firmy doradczej Ernst & Young. Do lipca 2007 zasiadał w Radzie Nadzorczej Biotonu, a do 2009 – w Radzie Nadzorczej Pol-Aqua SA Jego artykuł „Gra o najwyższą stawkę. Czego liderzy biznesu mogą nauczyć się od komandosów GROM-u” został wyróżniony jako „najlepszy tekst opublikowany w Harvard Business Review Polska w latach 2003/2006”.

Był honorowym członkiem 5th i 10th Special Forces Group (US Army Special Forces) „zielonych beretów” Armii Stanów Zjednoczonych, wszechstronnie przeszkolony na żołnierza działań specjalnych także w tych oddziałach. Posiadał złotą odznakę GROM z wieńcem. Uzyskał m.in. uprawnienia skoczka spadochronowego wojsk powietrznodesantowych, strzelca wyborowego, płetwonurka, 5 dan w karate Fudokan i uprawnienia kierowcy pojazdów wojskowych. Był specjalistą ds. desantu śmigłowcowego. W 2000 został wybrany „Gentlemanem Roku” przez czytelników miesięcznika „Gentleman”. Był pomysłodawcą powstania w 1997 Fundacji Byłych Żołnierzy Jednostek Specjalnych G.R.O.M. oraz jej członkiem.

Był członkiem Zespołu Ekspertów Niezależnych (ZEN), który opracował raport „Dlaczego musiało dojść do Katastrofy Smoleńskiej” w sprawie katastrofy z 10 kwietnia 2010, przedstawiający „fakty i wskazania co należy zrobić, aby zacząć odbudowywać rozbity system bezpieczeństwa Polski”. Mimo esbeckiej przeszłości został członkiem Komitetu poparcia Marszu Niepodległości w 2011 .

W 2010 ukazała się książka „GROM. Siła i Honor” – wywiad-rzeka ze Sławomirem Petelickim przeprowadzony przez Michała Komara.

Był właścicielem firmy S O G Consulting Sławomir Petelicki, zajmującej się usługami i doradztwem w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, interesów oraz zarządzania.

Sławomir Petelicki zmarł 16 czerwca 2012 w wyniku rany postrzałowej; ciało znalazła żona generała w garażu podziemnym apartamentu na Mokotowie, gdzie mieszkał. Został pochowany 26 czerwca 2012 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Mszę pogrzebową w Katedrze Polowej Wojska Polskiego koncelebrowali metropolita gdański i były biskup polowy WP abp Sławoj Leszek Głódź oraz bp polowy WP Józef Guzdek.

W sprawie jego śmierci prokuratura i policja prowadziły czynności w sprawie wyjaśnienia okoliczności śmierci. Prokuratura Okręgowa w Warszawie ujawniła wstępne wyniki sekcji zwłok generała – potwierdzono postrzał głowy – ranę wlotową i wylotową; nie ujawniono innych obrażeń ciała. W czerwcu 2013 prokuratura umorzyła śledztwo. Według opinii biegłych Śledczy prowadzący sprawę nie stwierdzili cech przestępstwa. Jednocześnie z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że samobójcza śmierć w dniu 16 czerwca 2012 r. nie była szczegółowo zaplanowana..

Jego żona Agnieszka Petelicka była m.in. producentką filmową (w 1996 została matką chrzestną Sztandaru Jednostki Wojskowej GROM).

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – 1995
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 1993
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Zasługi za Dzielność – 1995
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Złoty Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Srebrny Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
• Złota Odznaka GROM
• Odznaka pamiątkowa SG WP
• Oficer Legii Zasługi (Officer of the Legion of Merit) – Stany Zjednoczone
• Army Commendation Medal – Stany Zjednoczone
• Air Assault Badge – Stany Zjednoczone
• Odznaka pamiątkowa Sił Specjalnych USA – Stany Zjednoczone