Stefan Orzechowski (ur. 25 sierpnia 1893 w Warszawie, zm. 18 listopada 1965 w Poznaniu) – polski aktor i reżyser teatralny.

Był synem Konstantego Ludwika i Stefanii Edwardy Żeńczykowskiej. Ukończył Szkołę Dramatyczną przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym (1913).

Rozpoczął pracę w Teatrze Miejskim w Łodzi. Następnie wyjechał do Wilna, gdzie w 1914 krótko występował w teatrze. Potem udał się do Kijowa. Tam występował wraz z innymi polskimi aktorami (Juliusz Osterwa, Stefan Jaracz, Stanisława Wysocka, Antoni Fertner i inni) w Teatrze Polskim.

Po zakończeniu I wojny światowej występował kolejno w Teatrze Mozaika w Warszawie, Teatrze Małym w Warszawie, Teatrze Bagatela w Krakowie oraz we Lwowie i Teatrze Polskim w Poznaniu.

Oprócz występowania na scenie był również reżyserem.

W czasie II wojny światowej przebywał w Warszawie zarabiając na życie jako sprzedawca wody sodowej.

Po wojnie udał się do Krakowa. Tam został kierownikiem artystycznym Teatru Kameralnego TUR. Następnie kierował Teatrem Wybrzeża w Sopocie.

W 1949 przeprowadził się na stałe do Poznania. Był zastępcą prezesa Zarządu Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu w Poznaniu.

6 września 1964 aktor obchodził 50-lecie pracy artystycznej. Uroczystość odbyła się pod protektoratem Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz patronatem Komitetu Honorowego (w składzie m. in. I sekretarz KW PZPR w Poznaniu Jan Szydlak oraz członkowie Rad Narodowych, osoby ze środowiska artystycznego, literaci, dziennikarze).

Zmarł 18 listopada 1965 i został pochowany na cmentarzu na Junikowie.