Władysława Maciesza
Władysława Maciesza
- Data urodzenia:
 - 30.06.1888 
 - Data śmierci:
 - 21.06.1967 
 - Długość życia:
 - 78
 - Days since birth:
 - 50165
 - Years since birth:
 - 137
 - Dni od śmierci:
 - 21321
 - Lata od śmierci:
 - 58
 - Inne imiona lub nazwisko panieńskie:
 - Strzednicka
 - Kategorie:
 - agent wywiadu, legionista, ofiara nazizmu, senator, szlachcic, uczestnik I wojny światowej, uczestnik II wojny światowej
 - Narodowość:
 - polska
 - Cmentarz:
 - Warszawa, Cmentarz Powązkowski  - Stare Powązki
 
Władysława Jadwiga Maciesza z d. Strzednicka herbu Pomian ps. Sława, Katarzyna, Margarette Wagner (ur. 30 czerwca 1888, zm. 21 czerwca 1967 roku) – kurier legionowy, senator, żołnierz wywiadu.
Ukończyła Szkołę Nauk Politycznych w Krakowie, na której założyła Drużynę Strzelecką. W czasie I wojny światowej pracowała w szpitalach.
Weszła w skład Oddziału Wywiadowczego I Pułku Legionów, gdzie kierowała referatem łączności i osobiście prowadziła działalność kurierską. W listopadzie 1914 roku jako jedna z trzech kurierek przedostała się z Krakowa do Warszawy, pokonując linię frontu. Współorganizowała struktury Polskiej Organizacji Wojskowej we Lwowie i w Kijowie.
W okresie międzywojennym pracowała m.in. w Dyrekcji Funduszu Bezrobocia, była członkiem prezydium Związku Głównego Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny. Działała również w organizacji Przysposobienie Wojskowe Kobiet. Politycznie związana się z BBWR, w latach 1935-1938 była senatorem IV kadencji.
W 1939 roku przeszła przeszkolenie wojskowe. Została członkiem Służby Zwycięstwu Polski, w której została oddelegowana do kontaktów ze stronnictwami politycznymi. W kwietniu 1942 roku powołano ją do kadry przywódczyń tworzonego kobiecego oddziału dywersyjno-sabotażowego "Dysk", a następnie przeniesiono ją do służby kurierskiej głębokiego wywiadu pod pseudonimem "Katarzyna". Utrzymywała łączność z polską siatką wywiadowczą w Niemczech. Za jej pośrednictwem wysłano do Londynu raport w sprawie fabryki rakiet V1 i V2 w Peenemünde. 8 kwietnia 1943 roku została aresztowana w Wiedniu. Była torturowana przez gestapo. Próbowała popełnić samobójstwo przegryzając sobie żyły, została jednak odratowana. Stosowała głodówkę i symulowała obłąkanie. Skazano ją na karę śmierci przez ścięcie na gilotynie. Wykonania wyroku śmierci uniknęła dzięki temu, że w Wiedniu nie było gilotyny. W ostatnich tygodniach wojny została zwolniona ze szpitala więziennego.
Po wojnie mieszkała w Warszawie w trudnych warunkach materialnych. Zmarła tamże w 1967 roku. Pochowana została na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 186-V-5/6).
Odznaczona była Orderem Virtuti Militari oraz Krzyżem Niepodległości z Mieczami. 16 lutego 2010 odznaczona pośmiertnie Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc

Nie występują żadne powiązania
Nie określono wydarzenia