Dawny cmentarz ewangelicki w Gałkówku Kolonii położony jest w samej wsi, tuż przy drodze biegnącej do Brzezin, tuż przed skrzyżowaniem (jadąc w kierunku wschodnim) z drogą biegnącą na północ w stronę Lasu Pustułka. Cmentarz powstał w 1802 r. i ogrodzony był kiedyś ceglanym murem, z którego zostały filary z bramy i furtki (jeden mniejszy i jeden większy zachowane w całości, drugi duży w połowie). Na jednym z filarów przymocowana jest tablica z napisem:

SELIG SIND DIE TOTEN DID IN DEM HERRN STERBEN [nieczytelny frag.]EF JUH 14 13 18.7 1937

co w można przetłumaczyć jako:

Błogosławieni, którzy umierają w Panu

(jest to wers 13 rozdziału 14 Apoklaipsy Św. Jana). Ceglany mur powstał w 1922 r. kiedy to powiększono obszar cmentarza. W 1927 r. kantorat Gałkowski odkupił od Stanisława i Marianny Sokołowskich 20 m ziemi z zamiarem kolejnego powiększenia cmentarza. Nie udało mi się ustalić czy zamiar ten zrealizowano. Na samej nekropoli pozostało do dziś kilkanaście różnych obiektów: groby ziemne ujęte w betonowe ramy z tablicami lub bez, destrukty nagrobków, przewrócona belka drewnianego krzyża cmentarnego. Szczególną uwagę przykuwa dobrze zachowany, ogromny obelisk Adolfa Lerke (jeden z członków ewangelicko-katolickiego komitetu budowy szkoły w Gałkówku) wykonany z czerwonego z czerwonego marmuru (?), granitu (?). Inskrypcje w języku niemieckim.

http://www.cmentarzeewangelickie-lodzkie.pl © Bartek Bijak