Stary Cmentarz Komunalny w Stargardzie Szczecińskim – jest największym i najstarszym spośród istniejących współcześnie nekropolii w tym mieście.

Cmentarz został założony w 1910, jako przedłużenie starszego cmentarza (obecnie Park Batorego). Nosił wtedy nazwę – Nowy Cmentarz (Neuen Friedhof).

Nekropolia położona jest pomiędzy ul. Kościuszki (brama główna), Spokojną i Przedwiośnie. Jego łączna powierzchnia wynosi blisko 20 ha i spoczywa tu ponad 25 tysięcy mieszkańców Stargardu. Jest porośnięty licznymi gatunkami drzew i krzewów, przy głównej alei rosną orzechy tureckie, ponadto spotkać tu można sosnę wejmutkę, buki, kasztanowce, dęby, wiązy, lipy i in.

Na terenie cmentarza znajduje się wydzielona kwatera, w której spoczywają szczątki 64 saperów i dwóch sanitariuszek poległych w czasie rozminowywania miasta w 1945 roku. W pobliży bramy głównej znajduje się tablica oddająca hołd zmarłym stargardzianom – Niemcom i Polakom, obok niej posadowione są dwie przedwojenne tablice nagrobne.

Przy bramie głównej znajduje się dom pogrzebowy i pomieszczenia administracyjne cmentarza.

W związku z przepełnieniem cmentarza w 2002 oddano do użytku Nowy Cmentarz, na Giżynku. Obecnie na cmentarzu nie ma już wolnych kwater, a pogrzeby dokonywane są jedynie w miejscu zlikwidowanych, nieopłaconych grobów.