Film „Pożegnanie z Afryką” (Out of Africa, 1985) to romantyczny dramat oparty na autobiograficznych dziełach duńskiej pisarki Karen Blixen. Pod reżyserią Sidneya Pollacka film opowiada o życiu Karen (w tej roli Meryl Streep) w Kenii na początku XX wieku, gdzie zarządza plantacją kawy. Po nieudanym małżeństwie z baronem Brorem Blixenem (Klaus Maria Brandauer) Karen zakochuje się w wolnoduśnym myśliwym Denisie Finchu-Hattonie (Robert Redford). Film przedstawia ich skomplikowaną historię miłosną na tle kolonialnej Afryki, podkreślając piękno przyrody, zderzenie kultur i poszukiwanie osobistej wolności.

Z zapierającymi dech w piersiach krajobrazami Kenii, znakomitą grą aktorską i ścieżką dźwiękową Michaela Nymana film zdobył siedem Oscarów, w tym za najlepszy film, reżyserię i zdjęcia. To poetycka i emocjonalna refleksja nad miłością, stratą i poczuciem przynależności w obcej ziemi.

Główni aktorzy:

• Meryl Streep – gra Karen Blixen, duńską baronową i właścicielkę plantacji, centralną postać filmu. Jej występ został wysoko oceniony, otrzymała nominację do Oscara za najlepszą rolę kobiecą.

• Robert Redford – wciela się w Denisa Fincha-Hattona, wolnoduśnego myśliwego i ukochanego Karen. Jego charyzma i romantyczna chemia ze Streep stały się emocjonalnym rdzeniem filmu.

• Klaus Maria Brandauer – gra barona Brora Blixena, męża Karen, którego małżeństwo z nią jest skomplikowane i konfliktowe.

• Michael Kitchen – wciela się w Berkeleya Cole’a, przyjaciela Denisa i członka kolonialnego społeczeństwa.

• Malick Bowens – gra Faraha, wiernego sługę Karen.

• Stephen Kinyanjui – wciela się w wodza lokalnego plemienia.

• Michael Gough – gra lorda Delamere, przedstawiciela brytyjskiej elity kolonialnej.

• Suzanna Hamilton – gra Felicity, przyjaciółkę Karen.

• Iman – gra Mariammo, lokalną kobietę z niewielką, ale wyrazistą rolą charakterystyczną.

Meryl Streep została wybrana do roli Karen Blixen, ponieważ reżyser Sidney Pollack uważał, że jej zdolność do wcielania się w złożone postacie jest idealna dla tej roli. Intensywnie przygotowywała się, ucząc się duńskiego akcentu i studiując życie Karen Blixen. Robert Redford otrzymał rolę Denisa Fincha-Hattona ze względu na swój status gwiazdy i charyzmę, choć jego amerykański akcent (mimo że prawdziwy Denis był Brytyjczykiem) wywołał drobne dyskusje na temat autentyczności. Klaus Maria Brandauer został wybrany do roli Brora Blixena dzięki swojej zdolności do przedstawiania złożonych i sprzecznych postaci.

Film opowiada o sześciu luźno powiązanych epizodach z życia Karen, przeplatanych jej narracją. Ostatnie dwa epizody – refleksja nad jej doświadczeniami w Kenii i opis grobu Fincha-Hattona – zostały zaczerpnięte bezpośrednio z książki „Pożegnanie z Afryką”, podczas gdy inne zostały napisane dla filmu, naśladując jej liryczny styl pisania. Tempo filmu jest chwilami powolne, odzwierciedlając książkę Blixen, w której napisano: „Tubylcy nie lubią prędkości, tak jak my nie lubimy hałasu...”

Klaus Maria Brandauer był jedynym wyborem Sidneya Pollacka na rolę Brora Blixena, a reżyser miał nawet trudności ze znalezieniem zastępstwa, gdy wydawało się, że harmonogram Brandauera uniemożliwi mu udział. Robert Redford został Finchem-Hattonem, ponieważ Pollack uważał, że jego urok jest nieosiągalny dla brytyjskich aktorów. Meryl Streep zdobyła rolę, pojawiając się na spotkaniu z reżyserem w bluzce z głębokim dekoltem i staniku podkreślającym biust, ponieważ Pollack początkowo uważał, że aktorce brakuje odpowiedniego seksapilu do tej roli. Przed Meryl Streep rolę Karen Blixen zaproponowano Audrey Hepburn.

Poszczególne fakty o filmie: Film „Pożegnanie z Afryką” kręcono z udziałem potomków kilku członków plemienia Kikuju wspomnianych w książce, w tym wnuka wodza Kinyanjui, który grał swojego dziadka. Większość filmu kręcono w rejonie Karen/Langata niedaleko prawdziwych wzgórz Ngong w pobliżu Nairobi. Wzgórza Chyulu posłużyły jako mniej malowniczy zamiennik wzgórz Ngong. Ponieważ farma Karen w czasie kręcenia była częścią lokalnej szkoły pielęgniarek, zdjęcia realizowano w jej pobliskim pierwszym domu „Mbogani”, który dziś jest farmą mleczną. Prawdziwy dom Karen, znany jako „Mbagathi”, jest obecnie muzeum Karen Blixen. Znaczna część zdjęć odbyła się w domu Scotta oraz w odtworzonym Nairobi z lat 1910., zbudowanym na niezamieszkanej ziemi w Langata.

Sceny przedstawiające Dom Rządowy kręcono w szkole w Nairobi, gdzie budynek administracyjny był bliską repliką rezydencji brytyjskich gubernatorów kolonialnych. Sceny z pociągiem kręcono na opuszczonym odcinku torów między Gilgil a wodospadem Thompsona, około 97 km na północny zachód od Nairobi. Parowóz, wzięty z muzeum kolejowego w Nairobi, nie działał, więc lokomotywa dieslowska została ukryta w wagonie za parowozem, popychając pociąg, podczas gdy tworzono efekty pary i dymu. Sceny rozgrywające się w Danii były w rzeczywistości kręcone w Surrey w Anglii.