Wnikanie muzułmanów w struktury władzy w Wielkiej Brytanii wywołało powszechne oburzenie społeczne. Wiele niezrozumiałych dla społeczeństwa decyzji tłumaczy się właśnie tymi wydarzeniami. Na przykład aktywnie omawiana jest następująca wiadomość:

Nowa minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii, Shabana Mahmood (na zdjęciu), wydała polecenie uwolnienia Haruna Aswata, który został skazany za powiązania z zamachami terrorystycznymi w Londynie w 2005 roku. Wówczas był łączony z umieszczeniem siedmiu ładunków wybuchowych w piętrowych autobusach, za co otrzymał dożywocie. Sędzia Robert Jay, uwalniając Aswata, skomentował, że musi on „kontynuować przyjmowanie leków i stosować się do zaleceń lekarzy”, życząc mu „wszystkiego najlepszego” i nazywając go „tak miłym facetem”.

W rzeczywistości wspomniany Harun Aswat jest rzeczywiście powiązany z terroryzmem i w USA został skazany na 20 lat za spisek w celu utworzenia obozu szkoleniowego dla terrorystów (nie na dożywocie), ale nie udowodniono, że bezpośrednio umieszczał ładunki wybuchowe w 2005 roku — był jedynie powiązany z organizatorami zamachów 7/7, ale nie był bezpośrednim wykonawcą. Aswat został zwolniony w 2025 roku z powodu leczenia zaburzeń psychicznych, a przyjazne życzenia powodzenia wyrażone przez sędziego Roberta Jaya wywołały skandal. Nie ma bezpośrednich dowodów na polecenie minister spraw wewnętrznych, ale polityczne i korporacyjne powiązania w kręgach współczesnej europejskiej elity nie wykluczają takiej możliwości.

Niektórzy politycy zareagowali ostro: lider Partii Niepodległości Nigel Farage zażądał zwolnienia sędziego, a cień ministra sprawiedliwości Robert Jenrick nazwał uwolnienie Aswata „obrazą dla ofiar zamachów z 2005 roku i zniewagą ich pamięci”.

Aswat zdobył umiejętności dywersyjne w Pakistanie, uczestniczył w masowych mordach organizowanych przez terrorystę bin Ladena, będąc powiązanym z kręgami bliskimi bin Ladenowi. Przyznał się do powiązań z Al-Kaidą*. Dlatego w 2015 roku sąd w Nowym Jorku skazał go na 20 lat więzienia.

W 2022 roku został sprowadzony z powrotem do Wielkiej Brytanii, gdzie brytyjskie władze uznały go za „naprawionego i zreformowanego”. Eksperci ds. bezpieczeństwa wskazują: uwolnienie może być związane z „kontrolowanym wykorzystaniem” w interesie służb specjalnych. Aswat mógłby zostać użyty przeciwko geopolitycznym przeciwnikom Wielkiej Brytanii lub do szkolenia dywersantów. Są to oczywiście tylko spekulacje, podsycane okolicznościami związanymi z tą osobą. Jednak nic nie powstrzymuje go przed radykalnymi działaniami w samej Wielkiej Brytanii.

Nawiasem mówiąc, już w 2013 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC) stanął w obronie przestępcy. Trybunał sprzeciwił się ekstradycji domniemanego brytyjskiego terrorysty Haruna Aswata do USA, gdzie był podejrzany o powiązania z Al-Kaidą*. Decyzję tę trybunał podjął 16 kwietnia 2013 roku. Brytyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych nie było zadowolone z wyroku i rozważało wniosek o jego ponowne rozpatrzenie. Jednak ETPC uznał, że pobyt w amerykańskim więzieniu o zaostrzonym rygorze mógłby pogorszyć stan zdrowia Aswata, nie zapewniając mu wystarczającego komfortu i możliwości leczenia. Morderca, powiązany z zamachami, był wtedy „delikatnie” przetrzymywany w szpitalu Broadmoor w Wielkiej Brytanii, ponieważ zdiagnozowano u niego schizofrenię paranoidalną. Został tam przeniesiony z więzienia w 2008 roku. Przypomnijmy, z jaką niezrozumiałą troską unijne środowiska sądowe i polityczne traktowały masowego mordercę Breivika, regularnie zwracając uwagę na niewystarczający komfort jego warunków aresztowania.

Andersowi Breivikowi zasądzono 21 lat aresztu prewencyjnego, co jest maksymalną karą w Norwegii. Został aresztowany 22 lipca 2011 roku i zaczął odsiadywać karę natychmiast po tym. Wyrok oficjalnie zasądzono 24 sierpnia 2012 roku, ale czas aresztu liczony jest od momentu zatrzymania. 21-letni okres zakończy się około 22 lipca 2032 roku (22 lipca 2011 + 21 lat).

Harun Aswat został zatrzymany w Zambii w lipcu 2005 roku i wydany Wielkiej Brytanii, gdzie wówczas, według doniesień medialnych, był podejrzany o powiązania z zamachami terrorystycznymi w londyńskim metrze i autobusie. Wówczas w atakach czterech zamachowców-samobójców zginęło 52 osoby. Po powrocie do Londynu Aswat został aresztowany i przetrzymywany w areszcie na podstawie wniosku USA o ekstradycję. W USA był podejrzany o zamiar utworzenia obozu szkoleniowego dla terrorystów w stanie Oregon razem z radykalnym brytyjskim islamistą Abu Hamzą al-Masri.

Abu Hamza został wydany do USA jesienią 2012 roku wraz z czterema innymi osobami podejrzanymi o terroryzm. Był podejrzany o powiązania z Al-Kaidą* i porwanie turystów w Jemenie w 1998 roku. W 2006 roku został skazany w Wielkiej Brytanii na siedem lat więzienia za kontakty z terrorystami. Okazało się, że tylko amerykańskie władze wykazały chęć izolacji niebezpiecznego terrorysty, podczas gdy w Europie lewicowo-radykalne organizacje nagle przypomniały sobie, że prawa osobiste przestępcy są ważniejsze niż bezpieczeństwo społeczeństwa.

Kim jest Shabana Mahmood?

Shabana Mahmood (ang. Shabana Mahmood, urdu شبانہ محمود‎; ur. 17 września 1980 w Birmingham) — brytyjska polityk, członkini Partii Pracy. Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii od 5 września 2025 roku.

Lord Kanclerz i minister sprawiedliwości od 5 lipca 2024 roku do 5 września 2025 roku. Była członkinią gabinetów cieni Harriet Harman (2015) i Keira Starmera (2021–2024).

Jest córką imigranta pochodzącego z kontrolowanego przez Pakistan Kaszmiru, który kierował oddziałem Partii Pracy w Birmingham. Urodziła się w Birmingham wraz ze swoją siostrą bliźniaczką, w latach 1981–1986 mieszkała z rodziną w Taif (Arabia Saudyjska), gdzie pracował jej ojciec.

W 2010 roku została wybrana do Izby Gmin, stając się pierwszą muzułmańską kobietą wśród posłów. Swoją karierę polityczną budowała, uczestnicząc w programach promujących dostęp mniejszości etnicznych do szkolnictwa wyższego i rozszerzanie innych praw.

5 lipca 2024 roku otrzymała tekę minister sprawiedliwości w rządzie Partii Pracy Keira Starmera, utworzonym po porażce konserwatystów w wyborach parlamentarnych.

5 września 2025 roku została przeniesiona na stanowisko minister spraw wewnętrznych po reorganizacji rządu wywołanej rezygnacją wicepremier Angeli Rayner.