Kazimierz Sikorski
Kazimierz Sikorski
- Data urodzenia:
 - 28.06.1895 
 - Data śmierci:
 - 23.07.1986 
 - Długość życia:
 - 91
 - Days since birth:
 - 47612
 - Years since birth:
 - 130
 - Dni od śmierci:
 - 14349
 - Lata od śmierci:
 - 39
 - Kategorie:
 - kompozytor, pedagog, nauczyciel, profesor
 - Narodowość:
 - polska
 - Cmentarz:
 - Określ cmentarz
 
Kazimierz Sikorski (ur. 28 czerwca 1895 w Zurychu, zm. 23 lipca 1986 w Warszawie) – polski kompozytor i teoretyk muzyki.
Życiorys
Studiował kompozycję w latach 1911–1919 u Felicjana Szopskiego w Wyższej Szkole Muzycznej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. Studiował też prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim oraz muzykologię u Adolfa Chybińskiego na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.
W latach 1921–1925 wykładał harmonię, kontrapunkt, solfeż, formy muzyczne i instrumentoznawstwo w Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej-Dobkiewiczowej w Łodzi. W 1925 otrzymał stypendium Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego i rozpoczął studia w Paryżu u Nadii Boulanger. Po powrocie do kraju pracował w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu (1926–1927) i w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie (1927–1939).
Był członkiem założycielem Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich, w latach 1928–1930 zastępcą prezesa Sekcji Polskiej Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej.
W czasie II wojny światowej, w latach 1940–1944 był dyrektorem Staatliche Musikschule w Warszawie (pełniącej funkcję nieczynnego Konserwatorium). Po wojnie od roku 1945 był profesorem harmonii, kontrapunktu i kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, a w 1954 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie już od roku 1951 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej.
Był przewodniczącym jury podczas VIII (1970) i IX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina (1975).
W 1937 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W roku 1975 Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Warszawie nadała mu stopień doktora honoris causa.
Rodzina
Był ojcem kompozytora Tomasza Sikorskiego (1939–1988).
Nagrody i odznaczenia
W 1937 został odznaczony Krzyżem Oficerskim, a w 1955 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W roku 1975 Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Warszawie nadała mu stopień doktora honoris causa.
Dzieła (wybór)
- Motet na chór i orkiestrę smyczkową (1915)
 - Kwartet smyczkowy nr 1(1915)
 - Motet na chór i organy (1915)
 - Psalm VII na chór i orkiestrę smyczkową (1915)
 - Suita na orkiestrę smyczkową (1917)
 - Kwartet smyczkowy nr 2 (1918)
 - Symfonia nr 1 (1919)
 - Sekstet smyczkowy d moll na dwoje skrzypiec, dwie altówki i dwie wiolonczele (1920)
 - Suita ludowa na orkiestrę (1921)
 - Symfonia nr 2 (1921)
 - Czemuście mnie, śląska pieśń ludowa na chór mieszany a cappella (1934)
 - Kwartet smyczkowy nr 3 (1939)
 - Stabat Mater (wersja I), oratorium na bas, chór mieszany i organy (1943)
 - Uwertura na małą orkiestrę (1945)
 - Obrazki wiejskie, suita na małą orkiestrę (1945)
 - Allegro symfoniczne na orkiestrę (1946)
 - Koncert na klarnet i orkiestrę (1947)
 - Leć głosie po rosie, kurpiowska pieśń ludowa na chór mieszany a cappella (1947)
 - Na środku pola, kurpiowska pieśń ludowa na chór mieszany a cappella (1947)
 - Mazurek kurpiowski na chór mieszany a cappella (1947)
 - Hej, zabujały, pieśń ludowa rekrutów z czasów niewoli na chór mieszany a cappella (1947)
 - Pójdziesz i ty, kujawska pieśń ludowa na chór mieszany a cappella (1947)
 - Koncert na róg i małą orkiestrę (1948-49)
 - Suita z Istebnej na małą orkiestrę symfoniczną (1948-51)
 - Mazurek (wersja I) na głos i fortepian (1949)
 - Matulu moja, pieśń na głos i fortepian (1949)
 - Stabat Mater (wersja II), oratorium na cztery głosy solowe, chór i wielką orkiestrę (1950)
 - Mazurek (wersja II) na głos i orkiestrę (1950)
 - Symfonia nr 3 w formie concerto grosso (1953-55)
 - Uwertura popularna na orkiestrę (1954)
 - Koncert na flet i orkiestrę (1957)
 - Koncert na trąbkę, orkiestrę smyczkową i perkusję (1960)
 - Six old Polish dances na orkiestrę (1963)
 - Koncert polifoniczny na fagot i orkiestrę (1965)
 - Koncert na obój i orkiestrę (1967)
 - Symfonia nr 4 (1968-69)
 - Koncert na puzon i orkiestrę (1973)
 - Cztery polonezy wersalskie na orkiestrę smyczkową (1974)
 - Symfonia nr 5 (1978-79)
 - Trzy kanony na jeden temat na orkiestrę smyczkową (1981)
 - Symfonia nr 6 (1983)
 - 
	
Literatura
 - Kazimierz Sikorski: Harmonia cz. 1, Polskie Wydawnictwo Muzyczne 2003, ISBN 83-224-0254-6
 - Kazimierz Sikorski: Harmonia cz. 2, Polskie Wydawnictwo Muzyczne 2003, ISBN 83-224-0255-4
 
Źródło informacji: wikipedia.org
Brak miejsc

Nie określono wydarzenia
