W czwartkowy wieczór, 8 maja, z komina Kaplicy Sykstyńskiej uniósł się biały dym. Stało się to o godzinie 18:08. Pojawienie się białego dymu, po którym rozległy się dzwony Bazyliki św. Piotra i radosne owacje tłumu, oznaczało, że wybrano papieża.

Jest nim kardynał Robert Francis Prevost (14.09.1955) z Chicago, który przyjął imię Leon XIV.

Leon XIV biegle posługuje się swoim ojczystym językiem angielskim, a także hiszpańskim, włoskim, francuskim i portugalskim, ponadto rozumie teksty pisane po łacinie i niemiecku.   Ale co działo się w Kaplicy Sykstyńskiej tuż przed pojawieniem się dymu i co dzieje się, zanim kardynał protodiakon Mamberti wyjdzie na balkon Bazyliki św. Piotra, by ogłosić, że wybrano nowego biskupa Rzymu? Gdy z komina Kaplicy Sykstyńskiej uniósł się biały dym, cały świat dowiedział się, że wybrano nowego biskupa Rzymu i następcę apostoła Piotra. Ale co działo się pod sklepieniem ozdobionym freskami Michała Anioła kilka minut wcześniej i co wydarzy się do momentu, gdy imię nowego papieża zostanie ogłoszone po „Habemus Papam” (Mamy papieża), które z Loggii Błogosławieństw Bazyliki św. Piotra ogłosi francuski kardynał Dominique Mamberti?  

Rytuał zgody

Zgodnie z zasadami Ordo rituum Conclavis oraz Konstytucji Apostolskiej Universi Dominici Gregis, jeden z kardynałów obecnych w Kaplicy Sykstyńskiej zdobył wymaganą większość głosów, a wybory odbyły się kanonicznie. Pierwszy kardynał w kolejności i starszeństwie (lub, jeśli to on został wybrany, drugi w kolejności i starszeństwie) w imieniu całego Kolegium Elektorów zadał wybranemu pytanie po łacinie: „Czy przyjmujesz swoje kanoniczne wybranie na papieża?” Gdy tylko zgoda została wyrażona, zadał pytanie: „Jak chcesz być nazywany?” Następnie mistrz papieskich ceremonii liturgicznych, pełniąc funkcję notariusza i w obecności dwóch ceremoniarzy jako świadków, sporządził dokument potwierdzający zgodę nowego papieża i przyjęte przez niego imię.  

Zakończenie konklawe  

Konklawe, jak stanowi Konstytucja Apostolska Universi Dominici Gregis, kończy się po tym, jak nowy papież wyrazi zgodę na swoje wybranie, „chyba że zdecyduje inaczej”. Wówczas do Kaplicy Sykstyńskiej mogą wejść substytut Sekretariatu Stanu, sekretarz ds. stosunków z państwami oraz wszyscy, którzy muszą omówić z wybranym papieżem aktualne w tym momencie kwestie.  

Dym i „Pokój łez”  

Po rytuale zgody spalono wszystkie karty do głosowania i inne dokumenty użyte podczas wyborów, a biały dym potwierdził, że wybrano nowego papieża. Podczas gdy wierni na Placu św. Piotra radują się, a cały świat czeka, by poznać imię nowego papieża, wybrany opuszcza Kaplicę Sykstyńską i udaje się do zakrystii, tzw. „Pokoju łez”. Tam, z pomocą mistrza ceremonii liturgicznych, zakłada jedną z trzech wcześniej przygotowanych szat papieskich.  

Pierwsza ceremonia, hołd i „Te Deum”  

Po powrocie do Kaplicy Sykstyńskiej nowo wybrany papież zajmuje miejsce na katedrze, a następnie odbywa się krótka ceremonia, którą wprowadza kardynał, który jest pierwszy w kolejności biskupów. Pierwszy z kardynałów prezbiterów odczytuje fragment Ewangelii, który może brzmieć: „Ty jesteś Piotr, a na tej skale zbuduję mój Kościół” lub „Paś moje owce”. Na koniec kardynał protodiakon odmawia modlitwę za nowo wybranego następcę Piotra. Następnie wszyscy obecni kardynałowie kolejno podchodzą do nowego papieża, by złożyć mu hołd i posłuszeństwo. Potem wszyscy razem śpiewają hymn „Te Deum”, który rozpoczyna nowo wybrany papież.  

Modlitwa nowego papieża w Kaplicy Pawłowej

Kardynał protodiakon Dominique Mamberti przybywa na balkon bazyliki i ogłasza ludowi wynik wyborów oraz imię nowego papieża, mówiąc: „Annuntio vobis gaudium magnum: habemus Papam!” (Zwiastuję wam wielką radość: mamy papieża!). W tym czasie nowo wybrany papież, opuszczając Kaplicę Sykstyńską, by udać się na balkon, zatrzymuje się w Kaplicy Pawłowej, gdzie w ciszy modli się przed Najświętszym Sakramentem, a następnie kontynuuje drogę na balkon, skąd pozdrawia lud i udziela pierwszego apostolskiego błogosławieństwa „Urbi et Orbi”.

Jego pierwsze słowa brzmiały: „Pax vobiscum omnibus“ (Pokój niech będzie z wami wszystkimi).   W tym przemówieniu papież Leon XIV podkreślił znaczenie dialogu, miłości i jedności (In Unitate), wzywając wiernych na całym świecie do pokoju i solidarności. Podziękował swoim poprzednikom, zwłaszcza papieżowi Franciszkowi, i wyraził pragnienie kontynuowania rozpoczętej przez niego drogi, wprowadzając jednocześnie swój styl przywództwa, który określany jest jako bardziej powściągliwy i cichy, lecz głęboko zakorzeniony w wierze.   Papież Leon XIV wyraził również wdzięczność swoim zwolennikom oraz dawnej diecezji w Peru, przemawiając po włosku i hiszpańsku, co odzwierciedla jego międzynarodowe doświadczenie i bliskie związki z Ameryką Łacińską. Wybrane przez niego imię Leon XIV jest odniesieniem do papieża Leona XIII, który zapisał się w historii przede wszystkim jako papież wzywający do pokoju na całym świecie (Pax Christi), znany także ze swoich wysiłków reformatorskich i obrony praw pracowników. Ten wybór może wskazywać na Leona XIV jako potencjalnego Apostoła Pokoju Świata.   Niech Najwyższy Bóg (Deo Volente) wspiera go w realizacji tych celów!